Κουβεντα .....να γινεται

Αγαπάμε τα πάρκα; Σεβόμαστε τους αστικούς χώρους πρασίνου; Σε μια περίοδο με προτεραιότητα την αστική αναζωογόνηση είναι σημαντικό για τις πόλεις να διατηρούν το «πράσινο» ως απαραίτητο στοιχείο της ταυτότητας του αστικού τοπίου και κύριο συστατικό της ποιότητας διαβίωσης των κατοίκων τους. Συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις η Αθήνα έχει τη μικρότερη αναλογία πρασίνου. «Σε κάθε κάτοικο της Αθήνας αντιστοιχούν μόλις 0,96 m2 πρασίνου ανά κάτοικο, ενώ η αναλογία στη Θεσσαλονίκη διαμορφώνεται σε 2,14 m2 πρασίνου ανά κάτοικο, τη στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θεωρεί πως η ελάχιστη αναλογία πρασίνου στις πόλεις δεν πρέπει να είναι κάτω από 9 m2/κάτοικο», υπογραμμίζει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος του προγράμματος Καλύτερη Ζωή του WWF Ελλάς. Σκουπίδια, ακαθαρσίες, αδιαφορία Η ραγδαία επέκταση του οικιστικού ιστού της Αθήνας σε όλο το λεκανοπέδιο έγινε, μετά τη δεκαετία του 1950, χωρίς σχεδιασμό και πρόβλεψη για το αστι

Υποχώρησε η ελληνική κυβέρνηση στις απαιτήσεις των θεσμών για κατάργηση των μειωμένων τιμολογίων στους πελάτες της υψηλής τάσης, δηλ. της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας που περιλαμβάνει τσιμεντοβιομηχανίες, χαλυβουργίες, βιομηχανίες αλουμινίου, χαρτοποιίες, κεραμουργίες κ.ά. Υπενθυμίζεται ότι η έκπτωση 20% στα τιμολόγια των εν λόγω πελατών, θεσπίστηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της ΔΕΗ, στις αρχές του 2014. Οι μειώσεις αυτές, αν και δεν είχαν φέρει το κόστος ενέργειας σε επίπεδα ανταγωνιστικά σε σχέση με το τι ισχύει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και δει σε σχέση με το κόστος ρεύματος σε χώρες που διαθέτουν ανταγωνιστική προς την ελληνική βιομηχανία, ωστόσο είχαν δώσει ανάσα σε αρκετούς κλάδους. Πλέον το μπαλάκι βρίσκεται στο γήπεδο της ΔΕΗ, η οποία επιμένει να εμφανίζει υψηλά κόστη παραγωγής, με αποτέλεσμα εάν σε περίπτωση που εφαρμοστούν τα λεγόμενα «κοστοστρεφή» τιμολόγια με βάση τα κόστη που επικαλείται η Επιχείρηση, να έρχεται νέο κύμα αυξήσεων στα τιμολ

Η πώληση της «μικρής ΔΕΗ» πολεμήθηκε από την κυβέρνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και όπως φάνηκε από το κείμενο της αντιπρότασης των δανειστών, πράγματι η συγκεκριμένη πώληση αποσύρθηκε από το τραπέζι των συζητήσεων. Πως εξηγείται όμως η απόσυρση της «μικρής ΔΕΗ» όταν η Επιτροπή, όπως έδειξε και η απάντηση Κανιέτε στην ερώτηση της ευρωβουλευτή της ΝΔ Μ. Σπυράκη, συνεχίζει να θεωρεί ότι υπάρχει έλλειμμα ανταγωνισμού στην ελληνική αγορά, που είναι μάλιστα υπεύθυνο για τις υψηλότερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου τιμές του ηλεκτρισμού στην Ελλάδα; Όπως εξηγούν κοινοτικές πηγές, το θέμα πλέον περνά στη δικαιοδοσία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, όπου πλέον «ξεπαγώνει» η υπόθεση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη, μια υπόθεση που «σέρνεται» από το 2008 όταν και εκδόθηκε η πρώτη καταδικαστική απόφαση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ακολούθησε το 2012 νεότερη απόφαση  με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της Επιτροπής και δικαιώθηκε η ΔΕΗ μετά την έφεση που άσκησε η εταιρεία.

Έντονο ενδιαφέρον για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων με τη μέθοδο της αυτοπαραγωγής με net metering καταγράφει ο ΔΕΔΔΗΕ. Ήδη οι αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στο διαχειριστή της αγοράς ξεπερνούν τις 1.000 ενάμιση μήνα μετά την έναρξη της διαδικασίας. Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες του energypress οι αιτούντες είναι κυρίως επιχειρήσεις (και όχι οικιακοί καταναλωτές) που έχουν υποβάλλει σχέδια με αρκετά μεγάλη εγκατεστημένη ισχύ από 25 έως 50 KW. Πρόκειται συνήθως για επιχειρήσεις που καταναλώνουν πολύ ρεύμα, όπως ξενοδοχεία, φούρνοι κ.λπ. Αυτό οδηγεί στο ανώτατο όριο των100 kWp στην ηπειρωτική χώρα και τα διασυνδεδεμένα νησιά, 50 kWp στην Κρήτη και 20 kWp στα λοιπά Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά. Ειδικά στην Πελοπόννησο και στο τμήμα της Εύβοιας νοτίως του Αλιβερίου, καθώς και στα νησιά Άνδρο και Τήνο, η μέγιστη ισχύς συστήματος περιορίζεται επί του παρόντος στα 20 κιλοβάτ. Σε αυτή την πρώτη φάση ο ΔΕΔΔΗΕ υποδέχεται μόνο αιτήματα σύνδεσης από καταναλωτές που τροφοδο